Eν είδει τρικυμίας

Αυτόματα
δένεται ο κόμπος
κεί που  θάρρεψες
πως λύνονται οι  κόμποι
χωρίς  σπαθί

Ηχοι πολέμου
μιας παραλογισμένης πόλης
κι εικόνες -καρτ-ποστάλ
με τη σεπια του χρόνου
να τις εξωραίζει
σύμπλεγμα αξεδιάλυτο
σε εναν άγριο χορό

Κι ολα αυτα
σ΄ενα ποτήρι